Fondacioni ALSAR sapo nxori nga shtypi veprën gjuhësore në dy vëllime, “Propozime për drejtshkrimin”.
Një botim me interes për gjuhëtarët, për vetë specifikat e përmbajtjes.
Për të thënë diçka mbi botimin ngjan e udhës t’i referohemi parathënies së tij, ku lexohet mes të tjerash se, “Botimi i këtyre dy vëllimeve me propozime për drejtshkrimin në vitin e 50-vjetorit të Kongresit të Drejtshkrimit, synon të tërheqë vëmendjen e opinionit publik mbi atë kuvend historik kombëtar dhe të theksojë rëndësinë që ka njohja dhe zbatimi i normës letrare në përgjithësi e i drejtshkrimit në veçanti, si elementi themelor e më i dukshëm në çdo tekst të shkruar. Njëkohësisht, duke vlerësuar mendimin shkencor të autorëve të shkrimeve, shprehim bindjen se këto vëllime përmbajnë propozime me vlerë për të plotësuar mungesat e kodit drejtshkrimor ose për të përmirësuar anët e dobëta të tij. Të mbledhura kështu bashkë, shkrimet me propozime për drejtshkrimin e shqipes, të bëra pas botimit të ‘Drejtshkrimit të gjuhës shqipe’ (1973) dhe të ‘Fjalorit drejtshkrimor’ (1976), e pasurojnë bibliotekën e gjuhësisë shqiptare me një material studimi shumë të dobishëm për hulumtime në fushën e gjuhësisë sonë normative.”
Sa për përmbajtjen e dy vëllimeve, atë e gjejmë gjithashtu të shpjeguar në parathënie: “Vëllimi i parë përmban njëmbëdhjetë materiale nga grupi i drejtshkrimit i Këshillit Ndërakademik dhe tridhjetë artikuj të tjerë, ku trajtohen probleme të përgjithshme të drejtshkrimit dhe krahas tyre edhe një numër çështjesh më të veçanta. Vëllimi i dytë përmban gjashtëdhjetë e shtatë artikuj për çështje drejtshkrimore dhe gramatikore që lidhen me drejtshkrimin. Autorë të tyre janë studiues të njohur të gjuhës shqipe dhe pedagogë të universiteteve shqiptare.”
Ky botim është një tjetër kontribut i Fondacionit ALSAR për kulturën shqiptare në përgjithësi, e për gjuhësinë në veçanti.