“Kur dua te harroj mpreh lapsin dhe mbyll syte, hutohem”,- shprehet autori Alban Bala ne nje nga poezite e tij, si per te treguar si i arratiset te tashmes e shpesh edhe te ardhmes. Kthehet ne kujtimet e se shkuares, ne krahet e te atit apo buzeqeshjen e se emes. ‘Oret e shtepise’ i kushtohet ndjenjave te pastra, dashurise. I kushtohet mallit per te kaluaren, per njerezit qe frymojne vetem ne zemren e tij.
Poezite jane gjuha e autorit per te thene ‘te dua’, jane lutje, jane perkujtime. ‘Oret e shtepise’ i shkruhet femijeve, familjes, shtepise, tradites, qytetit. Ne liber autori Alban Bala i hedh ndjenjat si ne ditar, shprehet paster, kuptueshem e njekohesisht fuqishem, pa kursim.